Janmaat was een politicus die net als zijn opvolgers, het best tot hun recht komen in de oppositie. In 1992 betoogt Janmaat in zendtijd voor politieke partijen, dat premier Lubbers de staatsschuld heeft doen verdriedubbelen, terwijl de premier net verteld heeft dat de financiën weer op orde zijn.
Belangrijk punt voor Janmaat is dat Lubbers de allochtonen in de watten legt, iets dat Lubbers altijd blijft ontkennen.
De Centrum Democratische Partij (CD) van Janmaat is absoluut tegen het verwennen van immigranten en tegen de integratie van allochtonen die weigeren in te burgeren. Janmaat voert felle oppositie, vooral premier Lubbers ligt onder vuur. De woorden die Lubbers (destijds Premier) spreekt, zijn volgens Janmaat op leugens gebaseerd. De manier waarop Janmaat zich profileert in de Haagse politiek wordt niet altijd serieus genomen door zijn collega’s, vaak lachten collega’s hem uit, deden iets anders of kwamen niet opdagen als Janmaat spreekt.
In deze tijd is de term “demoniseren” nog niet bekend maar de Haagse doctorandus is de eerste die ermee te maken krijgt. Tijdens een betoging tegen het “extreem rechtse” gedachtegoed van de CD loopt het vreselijk uit de hand, een betoger gooit een rookbom bij het kantoor van de partij naar binnen. Onmiddellijk vatten de gordijnen waar de rookbom tegenaan komt vlam. Secretaresse Wil Schuurman, springt uit het raam en raakt blijvend invalide. De toon extreem rechts is gezet.
In de schaduw van de politiek 